بارش ­های اندیشه ­ورزانه کارگاه ­اندیشه در حقیقت پژوهش­ های اولیه­ ای هستند که اندیشه­ ورزان، پیرامون مسئله و فرضیات خود به صورت گروهی ابراز نظر می­ کنند و لزوما نتایح پژوهش حاصل گفت­ وگو و بارش ­اندیشه ­ورزانه است. این شیوه تا حدودی بیانگر روش «کشف» برونر است. در این صفحه شما شاهد بارش های اندیشه ورزانه کودکان و نوجوانان کارگاه اندیشه سرویاسین هستید که در تاریخ 21 دی ماه 1398 و با تسهیلگری دکتر احمدرضا آذربایجانی حول موضوع «تعریف دانا و نادان» برگزار شده است هستید:

−    نادان کسی است که نمی داند و نمی خواهد بداند، پس دانا کسی است که می داند و می خواهد بیشتر بداند.

−   نادان کسی است که بدون تعمق کاری را انجام می دهد، پس دانا کسی است که با تعمق کارها را انجام می دهد.

−   نادان کسی است که تصور می کند می داند ولی نمی داند، پس دانا کسی است که تصور می کند نمی داند ولی می داند.

−   نادان کسی است که فقط به دنیا توجه دارد، پس دانا کسی است که به آخرت هم توجه دارد.

−   نادان کسی است که نمی داند و وقتی به واقعیت روبه رو می شود آن را انکار می کند، پس دانا کسی است که خود تصحیحی می داند.

−   نادان کسی است که ندانستن خود را نمی داند.، پس دانا کسی است که دانستن خود را می فهمد و می شناسد.

−   نادان کسی است که متعصب است و روی جهل خود پافشاری کورکورانه دارد، پس دانا کسی است که بر آگاهی غیرت دارد و بر علایق شخصی خود کورکورانه پافشاری نمی کند.

−   نادان کسی است که فریب شیطان را می خورد، پس دانا کسی است که فریب شیطان را نمی خورد.

سوالی مهم که در جلسه کارگاه اندیشه مطرح شد: آیا اصلا ترکیب های «دوست نادان» و «دشمن دانا» درست اند؟ آیا کسی که نادان است می تواند دوست باشد؟ یا کسی که دانا است می تواند دشمن باشد؟